Gbe-talen
taalfamilie / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Gbe-talen zijn een groep van circa 20 zeer nauw verwante talen die deel uitmaken van de grotere familie van de Kwatalen, die op hun beurt een subgroep vormen binnen de familie van de Niger-Congotalen. Het woord Gbe betekent in elk van deze talen afzonderlijk "taal" of "dialect". De Gbe-talen worden gesproken van oostelijk Ghana tot in westelijk Nigeria.
In 1840 begon men met het bestuderen van de Gbe-talen. In de eerste helft van de 20e eeuw heeft met name de Afrikaandeskundige Diedrich Hermann Westermann op dit gebied veel bijgedragen. De Gbe-talen zijn toontalen, ze zijn isolerend en de standaard woordvolgorde is de gebruikelijke SVO-volgorde. In 1952 zijn de Gbe-talen door Joseph Greenberg onderverdeeld bij de Kwatalen. In 1991 was het onderzoek naar de Gbe-talen volledig afgerond en was ook de fonologie van deze talen in kaart gebracht door Hounkpati B.C. Capo.