Gebastioneerd vestingstelsel
soort vesting / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het gebastioneerde vestingstelsel (ook trace italienne genoemd) is een vorm van fortificatie, bestaande uit meerdere ruwweg driehoekvormige bastions. De effectiviteit van een stelsel met bastions werd voor het eerst bewezen bij de slag om Pisa in 1500.
Dit vestingstelsel deed zijn intrede toen vuurwapens als kanonnen steeds meer gebruikt werden op het slagveld. Het werd voor het eerst toegepast in het 15e-eeuwse Italiƫ (het Italiaans vestingstelsel) en werd in de drie eeuwen erop in heel Europa overgenomen en verder ontwikkeld. Het is onder andere in Nederland op veel plaatsen toegepast, vooral in het oud-Nederlands vestingstelsel dat was aangepast aan de Nederlandse situatie.