Gebruiker:JSLvanHaagen/Kladblok
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De term Nieuwe Zijderoute verwijst naar een ontwikkelingsstrategie van de Chinese overheid, gericht op verbinding en samenwerking tussen landen in Afrika-Eurazië[1]. De formele Engelse benaming van het initiatief was aanvankelijk One Belt, One Road (vereenvoudigd Chinees: 一带一路; traditioneel Chinees: 一帶一路; pinyin: Yīdài yīlù; Nederlands: Eén Gordel, Eén Weg), maar medio 2016 werd dit gewijzigd naar Belt and Road Initiative (Gordel- en Weginitiatief). Met deze naamswijziging werd benadrukt dat het initiatief zich niet beperkt tot een enkele transportroute. De naam van de Nieuwe Zijderoute is afgeleid van de historische Zijderoute; een netwerk van karavaanroutes dat vanaf de oudheid tot in de late middeleeuwen in gebruik was. Deze route was op zijn hoogtijd een van belangrijkste handelsroute wereldwijd en heeft enorme politieke, economische en culturele invloed gehad.
De Nieuwe Zijderoute bestaat enerzijds uit een netwerk voor wegvervoer en spoorvervoer, en anderzijds uit de zogenoemde Maritieme Zijderoute voor scheepvaart. De route beperkt zich niet alleen tot de ontwikkeling van verkeersinfrastructuur, maar ziet ook op grootschalige ontwikkeling van elektriciteitscentrale.
Deze ontwikkelingsstrategie sluit aan China's strategie om zijn positie als Hegemonie te versterken, een handelsnetwerk te scheppen waarbij zij de centrale positie inneemt en is een uitoefening van het lands "Soft power"[2]. De realisatie van de Nieuwe Zijderoute leidt mogelijk tot geopolitieke verschuivingen, doordat China hiermee zijn invloedssfeer uitbreidt.
De Nieuwe Zijderoute werd in september en oktober 2013 bekendgemaakt door president Xi Jinping. De Maritieme Zijderoute werd een maand later bekend gemaakt bij een staatsbezoek van Xi Jinping aan Indonesië[3]. In 2017 volgde de uiting van interesse in een potentiële nieuwe handelsroute die China met Europa verbind via de Noordelijke IJszee[4]. Volgens verscheidene schattingen is de Nieuwe Zijderoute een van de grootste infrastructurele projecten in de geschiedenis. Er zijn 68 landen betrokken bij het project, die in 2017 samen ongeveer 65% van de wereldbevolking en 40% van het mondiale bruto binnenlands product omvatten.