Gezondheidszorg in België
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Eenieder heeft in België een fundamenteel recht op gezondheidszorg. De Belgische gezondheidszorg is over het algemeen toegankelijk en betaalbaar en behoort kwalitatief tot de betere van Europa en van de wereld. Aan de basis van de goede toegankelijkheid en betaalbaarheid ligt een systeem van verplichte ziekteverzekering via ziekenfondsen, voornamelijk gefinancierd door verplichte sociale bijdragen van werknemers en werkgevers. De bevoegdheid voor de organisatie en werking van de gezondheidszorgvoorzieningen ligt bij verschillende overheden. In de gezondheidszorgvoorzieningen zit een zekere hiërarchische structuur met een onderscheid in eerstelijns-, tweedelijns- en derdelijnsvoorzieningen:
- Beroepsbeoefenaren als huisartsen, tandartsen en apothekers vormen de eerste lijn.
- Algemene ziekenhuizen en arts-specialisten vormen de tweede lijn.
- Universitaire ziekenhuizen en gespecialiseerde centra vormen de derde lijn.
Ook is de dringende medische hulpverlening en het crisisbeheer op nationaal niveau geregeld. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zoals artsen en verpleegkundigen zijn over het algemeen hoog opgeleid en genieten vrije vestiging, vrije beroepsuitoefening en titelbescherming. Ten slotte zijn ook veel medisch-ethische aangelegenheden wettelijk geregeld, zoals patiëntenrechten, abortus en euthanasie.