Geïnduceerde weerstand
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Geïnduceerde weerstand is de luchtweerstand of scheepsweerstand die ontstaat als neveneffect van het opwekken van de liftkracht. Geïnduceerde weerstand treedt op zodra een stroming afgebogen wordt. Dwars op de aanstromingsrichting ontstaat een kracht die door de afbuiging een helling krijgt. Deze is te ontbinden in liftkracht en geïnduceerde weerstand. De weerstand is dus noodzakelijk om lift te verkrijgen.
De geïnduceerde weerstand vormt samen met de weerstand van het vleugelprofiel de totale weerstand van de vleugel. Opgeteld bij de parasitaire weerstand vormen zij de totale weerstand van het vliegtuig.