Glarner-overschuiving
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Glarner-overschuiving (Duits: Glarner Hauptüberschiebung; Engels: Glarus-thrust) is een geologisch fenomeen: in een groot gebied liggen oudere gesteenslagen op jongere. Deze grote overschuiving bevindt zich in de Alpen van oostelijk Zwitserland. Langs de overschuiving zijn de Helvetische Dekbladen over het Aarmassief en het Infrahelveticum over meer dan 100 km naar het noorden geschoven. Daarbij zijn oudere Permo-Triassische gesteenten van de Verrucanogroep over jongere kalksteen uit het Jura en Krijt en Paleogene flysch komen te liggen.
Tektonisch landschap van Sardona | ||
---|---|---|
Werelderfgoed natuur | ||
De Tschingelhörner op de grens tussen de kantons Glarus en Graubünden. De Glarner-overschuiving is te zien als een horizontale lijn in de bergwand. | ||
Land | Zwitserland | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | viii | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1179 | |
Inschrijving | 2008 (32e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De Glarner-overschuiving dagzoomt vanwege de horizontale oriëntatie en het grote reliëf over een groot gebied in de kantons Glarus, Graubünden en Sankt Gallen. Bekende ontsluitingen zijn in de Tschingelhörner tussen Elm en Flims (in dezelfde bergwand bevindt zich ook het Martinsloch) en bij Lochsite, niet ver van de stad Glarus.