H-IIA
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De H-IIA (H2A) is een reeks van Japanse draagraketten, die vooral worden gebruikt om satellieten in een geostationaire baan te brengen. De raketten worden gemaakt door Mitsubishi Heavy Industries (MHI) voor de Japan Aerospace Exploration Agency, of JAXA. Lanceringen vinden vooral plaats op het Tanegashima Space Center. De H-IIA is afgeleid van de eerdere H-II-raket. Er bestaan vier verschillende varianten van de H-IIA.
Een afgeleid ontwerp, de H-IIB, die ongeveer een derde meer nuttige lading kon lanceren, was geoptimaliseerd voor lanceringen naar een lage baan om de Aarde. Dit werd bereikt met een krachtiger eerste trap die twee LE-7A-hoofdmotoren bevatte waar de H-IIA er één had. De diameter van deze eerste trap was ook groter dan bij de H-IIA. Deze werd tussen 2009 en 2020 negen maal gebruikt voor het onbemande HTV-ruimtevaartuig waarmee het Internationaal Ruimtestation ISS werd bevoorraad. Naar hogere banen waren de prestaties van de H-IIA en H-IIB vergelijkbaar. Anders dan de H-IIA werd de H-IIB die in mei 2020 zijn laatste vlucht maakte daarom niet commercieel aangeboden.
Mitsubishi Heavy Industries werkt aan een opvolger, de H-III, die goedkoper dan de H-II-varianten moet worden en in 2023 een mislukte eerste testvlucht maakte.[1] De prijs van die raket is ongeveer 50 miljoen dollar; vergelijkbaar met een herbruikbare Falcon 9.[2]