Hemolytische anemie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Hemolytische anemie is een anemie die het gevolg is van hemolyse. Het is een aandoening waarbij de rode bloedcellen sneller worden afgebroken dan het beenmerg ze aanmaakt.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Snelle feiten Coderingen, ICD-10 ...
Hemolytische anemie | ||||
---|---|---|---|---|
Beeld van hemolyse | ||||
Coderingen | ||||
ICD-10 | D55-D59 | |||
ICD-9 | 282, 283, 773 | |||
DiseasesDB | 5534 | |||
MedlinePlus | 000571 | |||
eMedicine | med/979 | |||
|
Sluiten
Er zijn vele mogelijke oorzaken, die algemeen geclassificeerd worden in twee groepen: erfelijke en verworven hemolytische anemieën.
De symptomen zijn gelijkaardig aan deze van andere vormen van anemie, vermoeidheid en kortademigheid, maar bijkomend leidt de afbraak van de rode bloedcellen tot geelzucht en verhoogt het de kans op bijzondere langetermijncomplicaties zoals galstenen en pulmonale hypertensie.
Een hemolytische anemie veroorzaakt door het eigen immuunsysteem noemt men een auto-immuun hemolytische anemie (AIHA).