Herinneringsmedaille aan de Campagne in Tonkin
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Herinneringsmedaille aan de Campagne in Tonkin (Frans: Médaille commémorative de l'expédition du Tonkin) was een in 1885 ingestelde herinneringsmedaille van de Franse Republiek. De medaille werd door president Jules Grévy ingericht en in een wet van 6 september 1885 werden de nadere regels over vorm en toekenning vastgesteld.
Herinneringsmedaille aan de Campagne in Tonkin | ||||
---|---|---|---|---|
Voorzijde | ||||
Uitgereikt door Frankrijk | ||||
Type | Medaille | |||
Bestemd voor | Veteranen van de koloniale expedities in Tonkin | |||
Beschrijving | Herinneringsmedaille | |||
Statistieken | ||||
Instelling | 6 september 1885 | |||
Totaal uitgereikt | ongeveer 65 000 medailles | |||
Aantal ontvangers |
leger en marine van Frankrijk | |||
|
Het initiatief voor het instellen van een medaille kwam uit de Franse Senaat. De medaille was bestemd voor alle 65.000 soldaten en matrozen die deel hadden genomen aan de gevechten tijdens de Campagne in Tonkin en de Chinees-Franse oorlogen zoals die tussen 1883 en 1885 werden uitgevochten. Militairen die tijdens de veldtochten disciplinair waren gestraft kwamen niet in aanmerking.
Aan het einde van de 19e eeuw concurreerden de Europese machten bij het onder hun gezag, of tenminste binnen hun invloedssfeer brengen, van Aziatische en Afrikaanse landen en gebieden. Frankrijk had het ook op Indo-China laten vallen.
Dit uitbreidend kolonialisme leverde Frankrijk de hegemonie over Vietnam op, een toestand die tot aan de Tweede Wereldoorlog zou blijven bestaan. Officieel was Vietnam een leen van China geweest. In het verdrag van T’ien-tsin (Tianjin) dat op 9 juni 1885 werd gesloten nam Frankrijk de rol van China over. Het Keizerrijk Vietnam werd een Frans protectoraat. De Vietnamese keizer Ham Nghi moest machteloos toezien.
De eerste 65.000 medailles werden op 14 juli 1886 uitgereikt. Later kregen nog meer dan 30 000 militairen de medaille voor hun aanwezigheid bij eerdere of latere gevechten in en rond Indo-China zodat er in totaal 97.300 medailles werden toegekend. Aan de medaille was ook een op naam gesteld diploma verbonden. Wanneer een gedecoreerde in Vietnam gesneuveld of inmiddels overleden was werd de medaille aan de oudste zoon, de weduwe, de vader, de moeder of de oudste broer uitgereikt. Deze mocht de medaille houden, maar niet dragen. Aan de medaille was ook een op naam gesteld diploma verbonden[1].