Huiszoeking
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een huiszoeking, officieel doorzoeking ter inbeslagneming[1][2] en doorzoeking ter vastlegging,[3][2] is het door de politie of een andere opsporingsambtenaar binnentreden in een woning of ander besloten lokaal zonder toestemming van de bewoner, met het doel om mogelijk bewijs voor een strafbaar feit op te sporen en zo nodig in beslag te nemen. Voor het binnentreden in een woning is doorgaans een machtiging vereist, meestal huiszoekingsbevel genoemd.