Hypatiuscodex
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Hypatiuscodex of Ipatjevcodex, ook wel de Hypatiuskroniek of Ipatjevkroniek genoemd (Russisch: Ипатьевская летопись, Ipatjevskaja letopis; Oekraïens: Іпатіївський літопис, Ipatijivśkyj litopys), is een van de oudste Oudoostslavische handschriften die kronieken bevatten over de geschiedenis van het Kievse Rijk. De codex wordt rond het jaar 1425 gedateerd en is daarmee iets jonger dan de Laurentiuscodex (1377), maar ouder dan de Radziwiłłkroniek (circa 1500). Het bevat kopieën van de Primaire Kroniek (Nestorkroniek), de Kievse Kroniek en de Galicisch-Wolhynische Kroniek.
Snelle feiten Hypatiuscodex, Bewaarlocatie ...
Hypatiuscodex | ||||
---|---|---|---|---|
Hypatiuscodex folio 3, begin van de Primaire Kroniek | ||||
Bewaarlocatie | Bibliotheek van de Russische Academie van Wetenschappen, Sint-Petersburg | |||
Datum van ontstaan | circa 1425 | |||
Inhoud |
| |||
Kenmerken | ||||
Omvang | 307 folio's | |||
Taal | Oudoostslavisch | |||
Schrift | cyrillisch | |||
|
Sluiten