Hyperacusis
lawaaiovergevoeligheid / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Hyperacusis is een overgevoeligheid voor externe geluiden waar nog weinig over bekend is.[1] Het is geen ziekte maar een symptoom, evenals tinnitus, waarbij juist interne geluiden klachten geven. Hyperacusis kan voorkomen in combinatie met tinnitus[2] en tonisch tensor tympani syndroom[3]. Er zijn vier vormen van hyperacusis: pijn, luidheid, ergernis en angst.[4] Wanneer men over hyperacusis spreekt, heeft men het voornamelijk over de eerste twee vormen. Ergernishyperacusis en angsthyperacusis worden respectievelijk als misofonie (haatgevoelens tegenover geluid) en fonofobie (angst voor geluid) beschouwd, en dus niet als hyperacusis.[5] Hyperacusis verschilt in de literatuur dan ook van misofonie en fonofobie.[5][6]
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Hyperacusis | ||||
---|---|---|---|---|
Coderingen | ||||
ICD-10 | H93.2 | |||
ICD-9 | 388.42 | |||
DiseasesDB | 29099 | |||
MeSH | D012001 | |||
|
Er zijn geen eenduidige cijfers over de prevalentie van hyperacusis, omdat bij schattingen geen onderscheid gemaakt wordt tussen bovengenoemde verschillende subtypes.[7]