ISO 14577
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
ISO 14577 is een internationale standaard voor het bepalen van hardheid en materiaalparameters door middel van geïnstrumenteerde indentatie. De ISO 14577 bestaat uit 4 delen. De eerste 3 delen werden in 2002 opgesteld en bespreken de indentatietesten op bulkmateriaal. In 2007 werd een 4e deel toegevoegd die de indentatietesten van gecoate materialen bespreekt.