Ideolinguïst
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een ideolinguïst (van het Griekse ἰδέα "vorm, beeld, idee" en het Latijnse lingua "taal") of conlanger (van het Engelse constructed language) is iemand die zich bezighoudt met het vervaardigen van een of meerdere kunsttalen, een kunsttaalauteur dus. Wanneer de kunsttaal een fictieve achtergrond heeft, dan wordt de ideolinguïst ook wel linguaficticus genoemd.
Over het algemeen wordt zo'n kunsttaal gecreëerd met een bepaald doel voor ogen: zo kan de taal bedoeld zijn om
- de internationale communicatie te vereenvoudigen (hulptaal),
- bepaalde gedachten in taal om te zetten
- taalkundige veronderstellingen te toetsen (logische taal, filosofische taal),
- ter illustratie dienen van een fictieve cultuur (artistieke taal),
- bijvoorbeeld een dagboek voor anderen onleesbaar te maken of om zodanig met ingewijden te kunnen communiceren dat de buitenwereld er niets van begrijpt (geheimtaal).
De activiteiten van een ideolinguïst omvatten in de eerste plaats het opstellen van een eigen fonologie, woordenschat en grammatica. Bekende ideolinguïsten zijn: J.R.R. Tolkien, Lejzer Zamenhof, en Marc Okrand.