Instituut voor het Archeologisch Patrimonium
organisatie uit België / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Instituut voor het Archeologisch Patrimonium (IAP) was een wetenschappelijke instelling van de Vlaamse Gemeenschap die een tijdlang het beheer en de ontsluiting van het archeologisch erfgoed in Vlaanderen behartigde. Het instituut ontstond uit de in 1963 door dr. Heli Roosens opgerichte Nationale Dienst voor Opgravingen / Service National des Fouilles. Die dienst werd in 1991 geregionaliseerd, wat in Wallonië leidde tot het oprichten van de Service des fouilles de la Région wallonne, en in Vlaanderen tot het Instituut voor het Archeologisch Patrimonium. In maart 2004 werd het IAP samengesmolten met het kenniscentrum van de toenmalige Afdeling Monumenten en Landschappen tot het huidige Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed dat geen beheerstaken meer vervult maar zich toespitst op wetenschappelijk onderzoek en erfgoedontsluiting.