Interferon
eiwitten, aangemaakt en uitgescheiden door geinfecteerde cellen als reactie op de aanwezigheid van ziektenverwekkers / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Interferonen (IFN) zijn natuurlijke eiwitten (glycoproteïnen) die worden afgescheiden door geïnfecteerde cellen van de meeste gewervelde dieren, en dus ook van de mens. Ze spelen een belangrijke rol bij de werking van het immuunsysteem. Interferonen behoren tot de groep cytokinen. De effecten van interferon tegen virussen werden in 1957 ontdekt door Alick Isaacs en Jean Lindenmann. Ze worden interferonen genoemd omdat ze interfereren met de virale replicatie. Er zijn ongeveer 20 verschillende soorten interferonen die in het menselijk lichaam voorkomen. Deze verschillende soorten interferon zijn belangrijk bij het controleren en verwijderen van acute en chronische infecties. Als geneesmiddel wordt interferon gemaakt met recombinant-DNA technieken. Het is onder andere werkzaam bij reumatoïde artritis en chronische hepatitis B, hepatitis C en Multiple sclerose.