Isle of Man TT 1980
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De TT van Man 1980 werd verreden van 31 mei tot 6 juni 1980 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start reed men eigenlijk een tijdrace.
TT van Man 1980 | ||
---|---|---|
Officiële naam | Isle of Man Tourist Trophy | |
Land | Isle of Man | |
Datum | 31 mei tot 6 juni 1980 | |
Organisator | ACU | |
Formula One TT | ||
Eerste | Mick Grant | |
Tweede | Graeme Crosby | |
Derde | Sam McClements | |
Sidecar TT Leg one | ||
Eerste | Trevor Ireson/ Clive Pollington | |
Tweede | Jock Taylor/ Benga Johansson | |
Derde | Dick Greasley/ John Parkins | |
Senior TT | ||
Eerste | Graeme Crosby | |
Tweede | Steve Cull | |
Derde | Steve Ward | |
Formula Two TT | ||
Eerste | Charlie Williams | |
Tweede | Chris Guy | |
Derde | Malcolm Lucas | |
Formula Three TT | ||
Eerste | Barry Smith | |
Tweede | Chris Griffiths | |
Derde | Ron Haslam | |
Junior TT | ||
Eerste | Charlie Williams | |
Tweede | Donny Robinson | |
Derde | Steve Tonkin | |
Sidecar TT Leg two | ||
Eerste | Jock Taylor/ Benga Johansson | |
Tweede | Trevor Ireson/ Clive Pollington | |
Derde | Nigel Rollason/ Dave Homer | |
Classic TT | ||
Eerste | Joey Dunlop | |
Tweede | Mick Grant | |
Derde | Ron Haslam |
De wedstrijden eisten vier mensenlevens:
- Flag Marshal Percy Guest[1] werd door een motorrijder aangereden toen hij Vicarage Road naast de kerk van Braddan wilde afsluiten. Hij overleed aan zijn verwondingen.
- Op de middag van dezelfde dag (31 mei) verongelukte zijspancoureur Marty Ames[2] op Quarterbridge Road in Douglas.
- In dezelfde race verongelukte bakkenist Andrew Holme[3] bij Glentramman.
- Op 6 juni verongelukte Roger Corbett[4] tijdens de Classic TT bij Glen Helen.
Toegelaten: tweetaktmotoren van 350 tot 500 cc, viertaktmotoren van 600 tot 1000 cc.
Tijdens de trainingen was de winnaar van 1979, Alex George, bij Ginger Hall zo hard gevallen dat hij niet kon starten. George had toen wel al de snelste trainingstijd gezet. Zijn Heron-Texaco-Suzuki-GB fabrieksracer werd overgenomen door Graeme Crosby. De eerste twee ronden van de Formula One TT ging Graeme McGregor met de 998 cc fabrieks-Honda aan de leiding, maar hij moest langzamer gaan rijden omdat hij voor intermediates gekozen had en in de derde ronde moest hij zelfs opgeven door een gebroken koppelingskabel. Ron Haslam, die als derde getraind had, moest stoppen toen bij de sprong bij Ballaugh Bridge zijn ketting brak. Graeme Crosby (Suzuki RG 500) begon de race rustig aan, vanwege het natte wegdek. Hij klom vanaf het middenveld langzaam naar de kop, maar had zijn aanval te laat ingezet en op de finish kwam hij elf seconden tekort op Mick Grant met zijn 998 cc Honda. Derde werd Sam McClements, een opmerkelijke prestatie, want Sam had in 1975 weliswaar de Senior-race van de Manx Grand Prix gewonnen, maar dat was een amateurrace. In de Isle of Man TT had hij nooit een toptienplaats gescoord.
Protest
De tankinhoud van de motorfietsen mocht 24 liter bedragen, terwijl de zware 998 cc Honda dorstiger werd geacht dan de 500 cc Suzuki's. De Honda had echter een 28 litertank. Graeme McGregor had dat probleem opgelost door een vulling in de tank te stoppen (volgens sommige bronnen kleine plastic flacons, volgens andere tennisballen). Graeme Crosby verbaasde zich na de finish dan ook over het feit dat McGregor aan één tankstop genoeg had gehad. Later was hij er samen met Gordon Pantall, de sponsor van Alan Jackson, getuige van dat McGregor met zijn vuisten deuken in zijn tank sloeg om die kleiner te maken. Zowel Crosby als Pantall dienden een protest in tegen McGregor, die er waarschijnlijk rekening mee hield dat zijn "tankvulling" was gaan lekken. Crosby trok zijn protest later weer in, maar Pantall hield vol. De jury stelde hem echter in het ongelijk nadat in overleg met de keurmeester was vastgesteld dat de tank bij de start inderdaad aan de eisen voldeed.
Uitslag Formula One TT
Pos | Coureur | Merk | Tijd | Snelheid |
---|---|---|---|---|
1 | Mick Grant | Honda | 2.08'59"8 | 105,29 mph |
2 | Graeme Crosby | Suzuki | 2.09'10"6 | 105,14 mph |
3 | Sam McClements | Honda | 2.09'12"6 | 105,12 mph |
4 | Alan Jackson jr. | Kawasaki | 2.10'19"8 | 104.21 mph |
5 | Michael Hunt | Kawasaki | 2.13'57"6 | 101,39 mph |
6 | Keith Buckley | Honda | 2.15'44"8 | 100,06 mph |
7 | Jeff Jones | Suzuki | 2.15'52"0 | 99,97 mph |
8 | Stan Woods | Honda | 2.16'42"4 | 99,35 mph |
9 | Jim Wells | Kawasaki | 2.18'36"0 | 98,00 mph |
10 | Allistair Copeland | Honda | 2.18'44"2 | 97,90 mph |
11 | Hans-Otto Butenuth | Honda | 2.19'43"4 | 97,21 mph |
14 | Trevor Nation | Kawasaki | 2.20'21"0 | 96,77 mph |
29 | Jeffrey Sayle | Granby-Yamaha | 2.27'15"2 | 92,24 mph |
30 | Ray Knight | Daryn-Honda | 2.28'04"6 | 91,72 mph |
31 | Frank Rutter | Chell-Maxton-Honda | 2.28'05"0 | 91,72 mph |
DNF | Ron Haslam | Honda | kettingbreuk | |
DNF | Graeme McGregor | Honda | koppelingskabel | |
DNF | Eddie Roberts | Ducati | ||
DNF | Tony Rutter | Ducati | ||
DNF | Bill Smith | Honda |
Toegelaten: alle motoren van 350 tot 500 cc
Ian Richards reed in de Senior TT vijf ronden lang aan de leiding, maar in de laatste ronde viel hij bij Ballacraine stil met een defecte versnellingsbak. Daardoor won Graeme Crosby de race, een pleister op de wonde voor de verloren Formula One TT. Ron Haslam moest ook met een kapotte versnellingsbak opgeven. Steve Cull werd tweede en Steve Ward derde, waardoor er uitsluitend Suzuki RG 500-rijders op het podium stonden.
Uitslag Senior TT
Pos | Coureur | Merk | Tijd | Snelheid |
---|---|---|---|---|
1 | Graeme Crosby | Suzuki | 2.03'52"2 | 109,65 mph |
2 | Steve Cull | Suzuki | 2.04'45"6 | 108,87 mph |
3 | Steve Ward | Suzuki | 2.05'05"2 | 108,58 mph |
4 | Stan Woods | Suzuki | 2.05'12"6 | 108,48 mph |
5 | Tony Rutter | Yamaha | 2.06'19"0 | 107,53 mph |
6 | Steve Tonkin | Yamaha | 2.06'22.4 | 107,48 mph |
7 | Derek Randall | Suzuki | 2.06'31"6 | 107,35 mph |
8 | Chas Mortimer | Suzuki | 2.06'49"8 | 107,09 mph |
9 | Joey Dunlop | Yamaha | 2.07'11"2 | 106,79 mph |
10 | Donny Robinson | Yamaha | 2.07'21"2 | 106,65 mph |
11 | Jeffrey Sayle | Yamaha | 2.07'34"6 | 106,46 mph |
12 | Bill Smith | Suzuki | 2.07'57"8 | 106,14 mph |
31 | Ray Knight | Honda | 2.25'55"8 | 93,07 mph |
DNF | Phil Mellor | Yamaha | ||
DNF | Ron Haslam | Yamaha | Versnellingsbak | |
DNF | Hans-Otto Butenuth | Yamaha | ||
DNF | Charlie Williams | Yamaha | ||
DNF | Ian Richards | Suzuki | Versnellingsbak |
Toegelaten: Formula Two: tweetaktmotoren van 250 tot 350 cc, viertaktmotoren van 400 tot 600 cc. Formula Three: tweetakmotoren van 125 tot 250 cc, viertaktmotoren van 200 tot 400 cc. De motorfietsen moesten gehomologeerd zijn: het moesten normale productiemotoren zijn waarvan er ten minste 1000 waren verkocht.
De Formula Two TT en de Formula Three TT reden tegelijk, waarbij de beide klassen om en om (twee rijders per keer) om de tien seconden werden gestart. Tussen de Formula Two en de Formula Three zat een interval van vijf minuten. De race werd vanwege de weersomstandigheden met twee uur vertraging gestart.
Hoewel er veel Honda's aan de start van de Formula Two TT stonden, sommige tot 596 cc opgeboord, was het een Yamaha RD 350 die met grote voorsprong won. Charlie Williams was precies twee minuten sneller dan Chris Guy en bijna vier minuten sneller dan Malcolm Lucas, die de start van David Mason had overgenomen. Mason was in de Formula One TT gevallen en had zijn elleboog gebroken.
In de Formula Three klasse reed Barry Smith met zijn 250cc-Yamaha twee van de vier ronden aan de leiding, maar toen moest hij een tankstop maken. Daarvan profiteerde Chris Griffiths met zijn veel zuinigere Aermacchi Ala d'Oro 350. Hij had eerst vijftig seconden achterstand, maar na Smith's pitstop zes seconden voorsprong. Toch was Smith te snel voor Griffiths. Hij achterhaalde hem weer snel en won met een ruime voorsprong. Ron Haslam stuurde zijn Honda naar de derde plaats en maakte daardoor zijn pech in de Formula One TT en de Senior TT weer een beetje goed.
Protest
Honda diende een protest in na de overwinning van Charlie Williams omdat de Yamaha RD 350 niet gehomologeerd zou zijn omdat er niet genoeg verkocht waren. Dit was echter kansloos: alleen al in het Verenigd Koninkrijk waren er meer dan 1.000 RD 350's verkocht.
Uitslag Formula Two TT
Pos | Coureur | Merk | Tijd | Snelheid |
---|---|---|---|---|
1 | Charlie Williams | Yamaha | 1.34'04"0 | 96,24 mph |
2 | Chris Guy | Honda | 1.36'04"0 | 94,26 mph |
3 | Malcolm Lucas | Honda | 1.37'43"6 | 92,65 mph |
4 | Phil Odlin | Honda | 1.38'48"6 | 91,64 mph |
5 | Peter Davies | Laverda | 1.39'19"2 | 91,17 mph |
6 | Hans-Otto Butenuth | Honda | 1.40'25"4 | 90,17 mph |
7 | George Fogarty | Laverda | 1.40'48"4 | 89,82 mph |
8 | Roger Corbett | Kawasaki | 1.40'58"6 | 89,67 mph |
9 | Lennart Båckström | Laverda | 1.42'06"6 | 88,68 mph |
10 | David Dean | Yamaha | 1.42'38"2 | 88,22 mph |
14 | Ray Knight | Laverda | 1.45'48"2 | 85,58 mph |
DNF | Frank Rutter | Honda | ||
DNF | Bill Smith | Honda | Val |
Uitslag Formula Three TT
Pos | Coureur | Merk | Tijd | Snelheid |
---|---|---|---|---|
1 | Barry Smith | Yamaha | 1.38'26"4 | 91,98 mph |
2 | Chris Griffiths | Aermacchi | 1.39'02'8 | 91,42 mph |
3 | Ron Haslam | Honda | 1.40'18"2 | 90,27 mph |
4 | Roger Hunter | Suzuki | 1.41'41"0 | 89,05 mph |
5 | Denis Casement | Yamaha | 1.42'24"6 | 88,42 mph |
6 | Malcolm Wheeler | Aermacchi | 1.42'51"2 | 88,04 mph |
7 | Ron Jones | Yamaha | 1.43'04"4 | 87,85 mph |
8 | Dave Arnold | Aermacchi | 1.43'09"9 | 87,78 mph |
9 | John Stephens | Honda | 1.43'34"6 | 87,42 mph |
10 | Mick Poxon | Honda | 1.45'13"3 | 86,06 mph |
15 | Mick Boddice | Yamaha | 1.52'04"2 | 80,00 mph |
DNF | Neil Tuxworth | Yamaha |
Toegelaten: alle motoren tot 250 cc.
Na zijn overwinning in de Formula Two TT kwam Charlie Williams op donderdag na de Junior TT voor de tweede keer op het podium. Van de ochtendrace kende hij alle natte en gladde plekken en niemand kon hem bedreigen. Donny Robinson bracht Williams' voorsprong in de laatste ronde terug tot zes seconden, maar begreep ook dat hij een rijder met zoveel ervaring nooit kon verslaan, en toen Williams nog wat meer gas gaf drong Robinson niet meer aan. Uiteindelijk was het verschil tussen hen beiden twaalf seconden. Steve Tonkin reed de nieuwe 250cc-Cotton naar de derde plaats, maar hij was wel de enige van vier Cotton-rijders die de finish haalde. Chas Mortimer had de snelste trainingstijd gereden en was met zijn fabrieks-Kawasaki KR 250 ook de snelste in de race, maar zijn tankstop mislukte volledig. De benzine ging over de tank en over Mortimer zelf heen. Hij herstarte nog wel, maar na een paar kilometer, bij Quarterbridge, hield hij het voor gezien.
Uitslag Junior TT
Pos | Coureur | Merk | Tijd | Snelheid |
---|---|---|---|---|
1 | Charlie Williams | Yamaha | 1.28'34"8 | 102,22 mph |
2 | Donny Robinson | Yamaha | 1.28'46"2 | 102,00 mph |
3 | Steve Tonkin | Cotton | 1.29'06"6 | 101,61 mph |
4 | Kenny Blake | Yamaha | 1.29'16"8 | 101,42 mph |
5 | Ian Richards | Yamaha | 1.30'17"0 | 100,29 mph |
6 | Bernard Murry | Yamaha | 1.30'37"2 | 99,92 mph |
7 | Lennart Båckström | Yamaha | 1.30'56'6 | 99,57 mph |
8 | Jeffrey Sayle | Yamaha | 1.31'21"0 | 99,12 mph |
9 | Derek Chatterton | Yamaha | 1.31'34"2 | 98,88 mph |
10 | Richard Swallow | Yamaha | 1.31'44"0 | 98,71 mph |
12 | Joey Dunlop | Yamaha | 1.31'58"2 | 98,45 mph |
13 | Phil Mellor | Maxton-Yamaha | 1.32'01"8 | 98,39 mph |
19 | Tony Rutter | Cotton | 1.33'15"0 | 97,10 mph |
DNF | Chas Mortimer | Kawasaki | ||
DNF | Neil Tuxworth | Yamaha | ||
DNF | Graeme McGregor | Cotton | ||
DNF | Barry Smith | Yamaha |