Joachim du Bellay
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joachim du Bellay | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Liré, 1522 | |||
Geboorteplaats | Liré[1] | |||
Overleden | Parijs, 1 januari 1560 | |||
Overlijdensplaats | Parijs[2] | |||
Werk | ||||
Periode | 16e eeuw | |||
Genre | Poëzie, Criticus | |||
Stroming | De Pléiade | |||
Bekende werken | La défense et illustration de la langue française, 1549; L'olive, 1549-1550; Les regrets, 1558 | |||
Lijst van Franstalige schrijvers | ||||
|
Joachim du Bellay (Liré, 1522 - Parijs, 1 januari 1560) was een Franse dichter, criticus en een lid van de dichtersgroep de Pléiade.
Hij was de schrijver van La défense et illustration de la langue française (1549), een manifest voor de Franse taal maar ook voor verrijking door andere talen. De klassieke talen werden weer belangrijk. Du Bellay vond dat de Franse taal alleen niet genoeg was en moest worden aangevuld met, bijvoorbeeld, het Latijn.
Het Frans moest dus verdedigd ("défense") worden, en ook verrijkt ("illustration"):
- qua woordenschat door ontleningen aan het Italiaans, aan verschillende Franse dialecten, aan het Latijn en aan het Grieks;
- qua inhoud door het opnemen van Griekse en Latijnse mythologische elementen;
- qua stijl door literaire genres te ontlenen aan het Latijn en aan de Italiaanse renaissance.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.