Kameralisme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Kameralisme is de 18de-eeuwse Duitse theorie en methodiek voor het 'verlicht' besturen van een land, een stad of een landgoed, gericht op het maximaliseren van de welvaart en het welzijn van de samenleving. De term kameralistiek slaat meer op de toepassing (door 'kameralisten'), en is vooral gebruikelijk als naam van de boekhoudkundige methode die in Duitstalig Europa tot ver in de twintigste eeuw werd gevolgd. De kameralistiek is daar in de late twintigste eeuw meer en meer verdrongen door het internationaal meer gebruikelijke systeem van het dubbel boekhouden.