Karnaugh-diagram
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een Karnaugh-diagram of ook wel een Veitch-diagram is een hulpmiddel om expressies in booleaanse algebra te vereenvoudigen. Het diagram werd uitgevonden in 1950 door Maurice Karnaugh, een telecommunicatie-ingenieur bij Bell Labs.
Dikwijls zijn er uitgebreide berekeningen nodig om een booleaanse expressie of functie zo eenvoudig mogelijk te schrijven, maar met een Karnaugh-diagram kan dit vaak sneller. Doordat het menselijk brein gemakkelijk patronen kan herkennen, helpt het diagram om snel op te zoeken welke termen gecombineerd kunnen worden om een expressie te vereenvoudigen. Daarenboven kan men met Karnaugh-diagrammen snel herkennen waar eventueel een zogenaamde "race condition" zou kunnen voorkomen, en men kan ze dan ook verwijderen, wat met booleaanse expressies alleen niet kan.
Een Karnaugh-diagram is geschikt voor vereenvoudigen tot maximaal zes variabelen; meer variabelen maken het zelfs voor het brein moeilijk om nog patronen te herkennen. Voor expressies met meer dan 4 variabelen is het beter het Quine-McCluskey-algoritme te gebruiken. Heden ten dage wordt voor dit doel echter in de regel de veel efficiƫntere Espresso heuristische logische minimalisator toegepast.
Karnaugh-diagrammen zijn ook nuttig bij het aanleren van booleaanse functies en minimalisatie.