Koinè
dialect van het Grieks gesproken en geschreven in de oude wereld / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Koinè of Koinē (Grieks: Ἑλληνιστική Κοινή/ἡ κοινὴ διάλεκτος/κοινή (γλώσσα); koinē (glōssa) van Κοινή: gemeenschappelijk) was de Griekse taalvariant, die van de 3de eeuw v. Chr. tot de 3de eeuw n. Chr. de voertaal van het oostelijke Middellandsezeegebied was en als lingua franca gold in een groot gebied, dat zich van het huidige Marseille tot in het noorden van India uitstrekte. Een uitgesproken interesse voor de taal bestaat ook in de 21ste eeuw nog, aangezien het de taal is waarin het Nieuwe Testament is geschreven.