Kroniek van Diponegoro
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De kroniek van Diponegoro (Indonesisch: Babad Diponegoro)[1] is een zogenaamde autobiografische kroniek van Diponegoro, leider van de opstand gedurende de Java-oorlog (1825-1830), daterend uit de periode van zijn ballingschap in Noord-Celebes. Zowel het originele manuscript als een Nederlandse omzetting die zich in de Universiteitsbibliotheek van Leiden bevindt, zijn opgenomen op de werelderfgoedlijst voor documenten.
De tekst is waarschijnlijk niet van zijn eigen hand. Het is dus geen echte autobiografie en geen egodocument. De figuur van Diponegoro wordt in deze zogenaamde autobiografie tot bovenmenselijke proporties verheven en de tekst heeft een morele en didactische functie. Het doel van het geschrift is Diponegoro's motieven voor de Javaanse lezer aannemelijk en aanvaardbaar te maken. Een tweede element is onderwijzing; wat te doen en te laten om de Europeanen te weerstaan.
In 2013 is de Kroniek van Diponegro op de Werelderfgoedlijst voor documenten van UNESCO geplaatst[2].
Het Nederlandse manuscript is digitaal beschikbaar. [3]