Lach en verdriet aan de Witte zee
film uit 1987 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Lach en verdriet aan de Witte Zee (Russisch: Смех и горе у Бела моря, Smech i gorje oe Bela morja) is een Sovjet/Russische tekenfilm. De film bestaat uit zeven verhalen en gaat over het leven en cultuur/folklore van de Pomoren, een Russische bevolkingsgroep uit het Russische Noorden die langs de kusten van de Witte Zee woont.
Snelle feiten Regie, Producent ...
Lach en verdriet aan de Witte Zee | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | Leonid Nosyrjov | |||
Producent | Sojoezmoeltfilm | |||
Scenario | Leonid Nosyrjov Joeri Koval | |||
Muziek | Jevgeni Botjarov | |||
Montage | Olga Vasilenko | |||
Première | 1987 | |||
Speelduur | 58 min 41 s | |||
Taal | Russisch | |||
Land | Sovjet-Unie | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
|
Sluiten
Alle verhalen, op een na, zijn gebaseerd op de sprookjes van de schrijvers Boris Sjergin en Stepan Pisachov. Deze schrijvers waren zelf afkomstig uit het Russische Noorden en waren derhalve goed vertrouwd met de oude Pomorenfolklore, waarop zij hun sprookjes baseerden. Het laatste verhaal, Ivan en Andrian, is gebaseerd op een waargebeurd voorval.