Leidse Aratea
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Leidse Aratea (MS Leiden VLQ 79) is een van de belangrijkste verluchte Karolingische handschriften. De Aratea is sinds 1690, via de verworven collectie van Isaac Vossius, in het bezit van de Universiteitsbibliotheek Leiden. De codex bevat miniaturen van 38 sterrenbeelden en een planetarium. De originele begeleidende tekst is een Grieks astronomisch gedicht, Phainomena (‘hemelverschijnselen’), geschreven door Aratus (315-245 voor Chr.) en vertaald naar het Latijn door Cicero, door ene Germanicus Caesar, waarvan men over het algemeen aanneemt dat hij kan vereenzelvigd worden met Germanicus Julius Caesar, de geadopteerde zoon van keizer Tiberius. Een derde vertaling was van de hand van Rufus Festus Avienus, over wie we verder niets met zekerheid weten. De hier gebruikte vertaling is die van Germanicus Caesar met hier en daar toevoegingen uit de vertaling door Avienus.[1] Gezien Avienus leefde in de 4e eeuw weten we dat het origineel ten vroegste dan kan zijn gemaakt.