Leukopenie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Leukopenie (ook weleens leukocytopenie genoemd) is een verminderde hoeveelheid (een tekort) aan circulerende witte bloedcellen in het bloed. Om te bepalen of iemand een leukopenie heeft, wordt wat bloed afgenomen en worden alle witte bloedcellen geteld.
- Een tekort aan alle bloedcellen in het bloed (dus ook aan rode bloedcellen en aan bloedplaatjes) wordt pancytopenie genoemd.
- Een tekort aan witte bloedcellen (neutrofiele granulocyten) wordt neutropenie of granulocytopenie genoemd.
- De term agranulocytose staat voor zeer ernstige neutropenie, meestal veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie op een geneesmiddel.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Snelle feiten Coderingen, ICD-10 ...
Leukopenie | ||||
---|---|---|---|---|
Coderingen | ||||
ICD-10 | D70 | |||
ICD-9 | 288.0 | |||
DiseasesDB | 32396 | |||
MeSH | C15.378.553.546 | |||
|
Sluiten
Een tekort aan witte bloedcellen kan optreden bij chemotherapie, leukemie, myelofibrose, aplastische anemie, ondervoeding en het gebruik van bepaalde medicijnen.