Lipschitz-continuïteit
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
In de wiskunde, meer bepaald in de analyse, is lipschitz-continuïteit, genoemd naar Rudolf Lipschitz, een eigenschap van functies die sterker is dan gewone continuïteit en uniforme continuïteit. Eenvoudig gezegd wordt een lipschitz-continue functie beperkt in de mate waarin de functie van waarde kan veranderen. Een lijn die twee willekeurige punten op de grafiek van zo'n functie met elkaar verbindt, kan geen steilere helling hebben dan een zekere grens, de zogenaamde lipschitz-constante van de functie.