M18A1 Claymore-antipersoneelsmijn
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De M18A1 Claymore is een gerichte antipersoneelsmijn, gebruikt door het leger van de Verenigde Staten. Hij is door zijn uitvinder (Norman A. Macleod) vernoemd naar het lange Schotse zwaard, de claymore. Het verschil met een gebruikelijke landmijn is dat de Claymore op afstand te bedienen en naar de vijand te richten is.
M18 Claymore | ||
---|---|---|
Type | antipersoneelsmijn | |
Land van oorsprong | Verenigde Staten | |
Dienstgeschiedenis | ||
In dienst | vanaf 1960 | |
Gebruikt door | Verenigde Staten | |
Oorlogen | Vietnamoorlog, Irakoorlog, Bosnische Burgeroorlog | |
Productiegeschiedenis | ||
Ontwerper | Norman Macleod | |
Ontworpen | 1952–1956 | |
Producent | Verschillende | |
Eenheidskost | $119 in 1993 | |
Specificaties | ||
Massa | 1,59 kg | |
Lengte | 216 mm | |
Breedte | 38 mm | |
Hoogte | 124 mm | |
Effectief bereik | 50 - 100 m | |
Maximum bereik | 250 m |
Op het moment dat de Claymore afgaat, schiet hij een patroon metalen hagel af, zoals een riotgun of shotgun, met een bereik van 100 meter in een hoek van 60° voor het toestel. Hij wordt voornamelijk gebruikt in boobytraps en om een plaats of gebouw te beschermen tegen infiltratie van het vijandelijke leger. Hij kan ook gebruikt worden tegen ongepantserde voertuigen.
Het idee van de Claymore wordt in vele landen toegepast, waaronder sommige wel kopieën lijken van het Amerikaanse model.