Maqil
Bedoeïenenstam / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Maqil (Arabisch: المعقل) was een Arabische nomadische bedoeïenenstam uit het Arabisch Schiereiland die in de 11e eeuw naar de Maghreb regio emigreerde samen met de Banu Hilal- en Banu Sulayl-stammen.
In Marokko vestigden ze zich vooral in en rond de vlakten en oases in de Sahara: in Tafilalet, Wad Nun (vlak bij Guelmim), Draa en Taourirt. Ze speelden een belangrijke rol in de strijd tegen de Meriniden, aan wie ze zich daarvoor hadden moeten onderwerpen in tijden dat de heerschappij van deze dynastie sterk en machtig was. Ze waren invloedrijk en verantwoordelijk voor het arabiseren van de Berberse bevolking van de regio, wat ertoe leidde dat de Arabische taal en cultuur aan hen opgedrongen werden. De belangrijkste sub-stam was de Beni Hassan, die de belangrijkste stam werd van het tegenwoordige Mauritanië en de Westelijke Sahara, en wiens culturele impact enorm was. De bevolking van deze twee landen spreekt heden ten dage het Hassaniya Arabisch, vernoemd naar de Beni Hassan-stam.