Marianus IV van Arborea
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Marianus IV van Arborea, Marianu in het Sardijns, Marainus in het Latijn en Marià in het Catalaans (Oristano, 1319 – aldaar, 1375), was van 1347 tot aan zijn overlijden giudice, rechter, van Arborea. Arborea was een van de vier giudicati (provincies) van Sardinië binnen het gelijknamige koninkrijk.
Marianus IV van Arborea | ||
---|---|---|
1319 - 1375 | ||
Rechter van Arborea | ||
Periode | 1347 - 1375 | |
Voorganger | Hugo II | |
Opvolger | Hugo III | |
Vader | Hugo II | |
Moeder | Benedetta |
Hij stamde uit de familie De Serra Bas en was de tweede zoon van de Sardijnse rechter Hugo II en van Benedetta. Hij zette het culturele en politieke erfgoed van zijn vader voort en versterkte het met als doel de autonomie en onafhankelijkheid van de provincie te behouden. Dit wist hij uiteindelijk uit te breiden tot heel Sardinië. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste personen uit de veertiende eeuw van Sardinië en hij heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de landbouwsector van het eiland dankzij de afkondiging van de Codice rurale (landbouwwet), een wetswijziging die vervolgens door zijn dochter Eleonora werd opgenomen in de Carta de Logu.
Hij was ook een rijke mecenas. Beroemde beeldhouwers en schilders uit die periode, waaronder de beroemde Nino Pisano, waren verbonden aan zijn hof.