Merci la vie
film uit 1991 van Bertrand Blier / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Merci la vie is een Franse langspeelfilm uit 1991 naar een scenario en in regie van Bertrand Blier met Charlotte Gainsbourg en Anouk Grinberg in de hoofdrollen. De dramafilm was in 1992 genomineerd voor zeven Césars waarvan Merci la vie er ook een won.
Merci la vie | ||||
---|---|---|---|---|
(Filmposter op en.wikipedia.org) | ||||
Regie | Bertrand Blier | |||
Producent | Jean-Louis Livi | |||
Scenario | Bertrand Blier | |||
Hoofdrollen | Charlotte Gainsbourg Anouk Grinberg | |||
Montage | Claudine Merlin | |||
Cinematografie | Philippe Rousselot | |||
Distributie | AMLF | |||
Première | 13 maart 1991 | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 117 minuten | |||
Taal | Frans | |||
Land | Frankrijk | |||
Gewonnen prijzen | César voor beste acteur in een bijrol | |||
Overige nominaties | 7 Césars | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Blier was genomineerd voor de Beste film, Beste regisseur en Beste origineel script. Anouk Grinberg was genomineerd voor Beste actrice, Catherine Jacob voor Beste actrice in een bijrol en Claudine Merlin voor Beste montage. Jean Carmet mocht als enige de César ook echt in ontvangst nemen, de César voor beste acteur in een bijrol.
De film speelt zich af in de jaren tachtig, na de opkomst van aids als gekende ziekte, maar regelmatig worden flashbacks ingelast (van de ouders van Camille tijdens de Tweede Wereldoorlog). De doorbraak van aids wordt daarbij vergeleken met de bezetting door de Duitsers. De film werd grotendeels opgenomen in Lapanouse-de-Cernon. Enkele dorpscenes werden gedraaid in Olargues.