Mesoarcheïcum
derde era van het Archeïcum / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het geologisch tijdvak Mesoarcheïcum (ook Mesoarchaïcum) is een era van het eon Archeïcum, dat duurde van 3,2 Ga tot 2,8 Ga. Het werd voorafgegaan door het Paleoarcheïcum en na/op het Mesoarcheïcum komt het Neoarcheïcum. Fossielen uit Australië laten zien dat er stromatolieten leefden. Ook brak in dit Era het supercontinent Vaalbara uit elkaar.
Eon | Era | Periode | Ouderdom Ma | |
---|---|---|---|---|
Proterozoïcum | Paleoproterozoïcum | Siderium | later | |
Archeïcum | Neoarcheïcum | 2500 - 2800 | ||
Mesoarcheïcum | 2800 - 3200 | |||
Paleoarcheïcum | 3200 - 3600 | |||
Eoarcheïcum | 3600 - 4000 | |||
Hadeïcum | vroeger | |||
Indeling van het Archeïcum volgens de ICS.[1] |
Het supercontinent Vaalbara brak ongeveer 2,8 miljard jaar geleden uiteen. Naast stromatolieten kwamen de eerste riffen voor.
De oppervlaktetemperatuur was waarschijnlijk niet veel hoger dan de huidige temperaturen. De koolstofdioxideconcentratie was slecht een paar keer hoger dan pre-industriële waarden uit het Holoceen. De lichtkracht van de Zon op Aarde bedroeg ongeveer 70% van de huidige waarden.
Uit fossielen uit Australië blijkt dat er Stromatolieten leefden. Dit wijst erop dat er koraalriffen gevormd werden.
Ook vond tijdens dit era de eerste ijstijd plaats, ongeveer 2,9 miljard jaar geleden.
Bronnen
|