Metacentrum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het metacentrum van een drijvend lichaam, zoals een schip, is het snijpunt van de werklijnen van de opwaartse kracht bij de hellingshoeken en . Het metacentrum is een belangrijke grootheid voor de stabiliteit van een schip. Wanneer het evenwicht van het drijvende lichaam verstoord wordt door een uitwendige oorzaak, zal het evenwicht na de verstoring hersteld worden, als het metacentrum boven het zwaartepunt ligt
Er is zowel een dwars- als een langsscheeps metacentrum, en . De metacentrische hoogte is de afstand tussen het metacentrum en het scheepszwaartepunt . Dit is een belangrijke criterium voor de stabiliteit van een schip.
Het aanvangsmetacentrum is het snijpunt van de werklijn van de opwaartse kracht bij de helling en het vlak van kiel en stevens. Zodra een schip een zekere hellingshoek krijgt, verandert de vorm van de carène of onderwaterschip. Hierdoor verplaatst het drukkingspunt waar de opwaartse kracht aangrijpt zich naar . Aangezien zich op de werklijn van de opwaartse kracht door bevindt, verplaatst ook zich en loopt deze uit het vlak van kiel en stevens.
Om berekeningen te vereenvoudigen, wordt wel gebruikgemaakt van het vals metacentrum , het verschoven punt over de werklijn naar het vlak van kiel en stevens.