Minyers
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Minyers (Oudgrieks: Μινύαι / Minúai) waren in de Griekse mythologie een Griekse stam, die bekendstond om zijn zeetochten en die in Thessalië aan de Pagasitische Golf en in Noord-Boeotië in en om Orchomenos leefde.
Moderne archeologen gebruiken de term soms in een andere betekenis, namelijk om de eerste golf van Proto-Grieks sprekende volkeren in het 2e millennium v.Chr., ten tijde van de vroege Bronstijdculturen, aan te duiden. Deze volkeren worden soms geïdentificeerd met het begin van de Midden-Helladische cultuur.