Mise-en-scène
toneelschikking / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Mise-en-scène of toneelschikking is een oorspronkelijk Franse theaterterm die voor het eerst werd gebruikt in 1833.[1] Het begrip duikt later op in de fotografie en in de filmkunst als onderdeel van de beeldtaal. Het betreft de inhoud van het beeld, de enscenering. In het Engels noemt men het 'to block the actors', wat de Nederlandse filmindustrie verbasterde tot het 'blocken' van de acteurs. De mise-en-scène bestaat uit verschillende disciplines. Een styliste en of modiste verzorgen de kleding en de hoofddeksels, de rekwisieten worden verzameld door de rekwisiteur, de inspiciënt, of toneelknecht, de grimeur schminkt de acteurs en zorgt voor hun make up. Behoren verder tot de mise-en-scène: het acteren (als het geheel van de houding, de expressie, de lichaamstaal, de mimiek, de gebarentaal van de acteurs en hun interactie), de belichting, de omgeving, ook wel de (arena) genoemd en de iconische tekens.