Mother, Jugs & Speed
film uit 1976 van Peter Yates / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Mother, Jugs & Speed is een Amerikaanse komische film uit 1976, met in de hoofdrollen Bill Cosby, Raquel Welch en Harvey Keitel. De film gaat over de hevige concurrentie tussen twee privé-ambulancediensten in Los Angeles. Peter Yates was de regisseur. Joseph Barbera, een helft van Hanna-Barbera, was de "Executive Producer" van de film.
Mother, Jugs & Speed | ||||
---|---|---|---|---|
Tagline | they don't call them that for nothing! | |||
Regie | Peter Yates | |||
Producent | Tom Mankiewicz Peter Yates | |||
Scenario | Stephen Manes Tom Mankiewicz | |||
Hoofdrollen | Bill Cosby Raquel Welch Harvey Keitel | |||
Muziek | o.a. Billy Preston (song: "My Soul Is A Witness") | |||
Cinematografie | Ralph Woolsey | |||
Distributie | 20th Century Fox | |||
Première | 26 mei 1976 | |||
Genre | zwarte komedie | |||
Speelduur | 95 min. | |||
Taal | Engels | |||
Land | Verenigde Staten | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
De film is een zwarte komedie die door de critici als een grotendeels mislukte mengeling van cynische komedie, drama en satire werd ontvangen. "[Er wordt] op diverse paarden gegokt en geen van alle haalt de eindstreep" schreef Bert Jansma in de Leidse Courant van 3 september 1976.[1] Roger Ebert noemde de film "een ongelukkige kruising tussen M*A*S*H en As the World Turns, die niet goed weet of het een slapstick of een hard-boiled drama wil zijn en uiteindelijk geen van beide is. En hij heeft de meest onwaarschijnlijke liefdesscène sinds Nelson Eddy jodelde voor Jeanette MacDonald."[2] Op de filmsite Rotten Tomatoes kreeg de film een score van rond de 50%.