Nationaal goed
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Nationaal goed (Frans: bien national) waren de onroerende eigendommen die tijdens de Franse Revolutie werden onteigend van de geestelijkheid, de Kroon, de adel en de émigrés, en die vervolgens door de Franse staat ten gunste van de publieke financiën werden verkocht. De bedoeling was om zo de fiscale crisis te bedwingen en het staatsbankroet af te wenden, maar ook om de macht van deze 'politieke lichamen' te breken en een constitutionele hervorming door te voeren gebaseerd op nationale soevereiniteit en absolute individuele eigendom.[1]