Natuurbegraafplaats
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een natuurbegraafplaats is een begraafplaats waar overleden personen op een natuurlijke manier in een graf of urn kunnen worden begraven. De graven zijn niet, zoals bij een traditionele begraafplaats in rijen aangelegd, maar liggen schijnbaar willekeurig verspreid over een natuurlijk terrein. De graven zijn niet voorzien van traditionele grafsteen. Ze gaan zo op in het landschap. Begraven wordt in natuurlijke biologisch afbreekbare materialen. Natuurbegraafplaatsen zijn over het algemeen vrij toegankelijk.
In Nederland mogen op de meeste natuurbegraafplaatsen zowel lichamen als urnen met crematie-as worden begraven. Meestal is er een grafmarkering van vergankelijk materiaal toegestaan, of een natuurlijk object zoals een herinneringsboom of zwerfsteen. De locatie van de individuele graven wordt vastgelegd door middel van de GPS-coördinaten en kan dus steeds worden teruggevonden.
Het karakter van de begraafplaatsen loopt sterk uiteen, soms aansluitend op een gewone begraafplaats, maar vaker als onderdeel van een natuurgebied. "Begraafplaatsen met een natuurlijk karakter" worden vaak ook natuurbegraafplaatsen genoemd, maar maken geen deel uit van een natuurgebied.
In Vlaanderen zijn er bijna uitsluitend natuurbegraafplekken, waar crematie-as mag worden verstrooid of in biologisch afbreekbare urnen begraven. In 2021 werd de eerste Vlaamse natuurbegraafplaats geopend voor het begraven van lichamen. Grafmarkeringen zijn nooit toegestaan.