Nefelometrie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Nefelometrie is een kwantitatieve methode in de analytische chemie, waarbij de hoeveelheid van een chemisch bestanddeel in een stof wordt bepaald door zijdelings (meestal onder een hoek van 90° ten opzichte van het invallend licht) de lichtverstrooiing te meten van de vloeistof waarin dit bestanddeel hetzij direct, hetzij indirect (na chemische reactie) een dispersie vormt. De dispersiedeeltjes in het medium dienen hierbij voldoende in brekingsindex te verschillen.
De methode is gebaseerd op het Tyndall-effect en vertoont een verwantschap enerzijds met de turbidimetrie, wat betreft de op elastische botsing berustende lichtverstrooiing, anderzijds met de fluorimetrie wat betreft de zijdelingse reflectiemeting.