Negatieve inkomstenbelasting
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Negatieve inkomstenbelasting (Engels: negative income tax) is een progressieve inkomstenbelasting waarbij mensen beneden een bepaald inkomensniveau overheidshulp krijgen in plaats van belastingen te betalen. Deze 'negatieve belasting' zou voor iedereen gelden en alle andere overheidshulp, die zich vaak slechts tot specifieke groepen richt, vervangen.
Het idee van een negatieve inkomstenbelasting is in de jaren veertig geïntroduceerd in Groot-Brittannië door Juliet Rhys-Williams. Later werd het in de VS gepopulariseerd door de econoom Milton Friedman in zijn boek Capitalism and Freedom (1962).
Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] is er weer belangstelling voor de negatieve inkomstenbelasting als alternatief voor een (onvoorwaardelijk) basisinkomen. Het voornaamste voordeel is dat mensen met een voldoende hoog inkomen geen overheidssteun ontvangen, waardoor het voor de overheid goedkoper is en het mogelijk breder wordt geaccepteerd vanuit moreel oogpunt.