Newtoniaans fluïdum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een newtoniaans fluïdum (ook wel newtons fluïdum of newton(iaan)se vloeistof genoemd) is een fluïdum (zoals een gas of een vloeistof) waarbij de schuifspanning in de stof recht evenredig is aan de gradiënt van de stroomsnelheid loodrecht op het schuifvlak. Het verband tussen de spanning en de snelheidsgradiënt is voor een newtoniaans fluïdum dus lineair. Dit is een benadering die voor veel 'eenvoudige' vloeistoffen (zeer) goed opgaat.
Dit type fluïdum is vernoemd naar Isaac Newton, die als eerste de relatie tussen de snelheidsgradiënt en de schuifspanning in differentiaalvorm formuleerde.
Veel vloeistoffen uit het dagelijks leven, zoals water, kunnen onder normale omstandigheden voor praktische berekeningen als een newtoniaans fluïdum worden gezien. Fluïda waarvoor de bovenstaande definitie niet opgaat, worden niet-newtoniaanse fluïda genoemd. Voorbeelden daarvan zijn bloed, tandpasta en tomatenketchup. Alle drie zijn voorbeelden van (bij benadering) een binghamplastic: het fluïdum gaat pas stromen als er een minimale schuifspanning (de zwichtspanning) wordt aangelegd. Tomatenketchup is tevens een voorbeeld van een thixotrope vloeistof: als de ketchup eenmaal stroomt, dan daalt de viscositeit naarmate de vloeistof langer stroomt, maar ze keert terug naar de aanvangswaarde als de vloeistof enige tijd in rust is geweest.