Noord-Nederlandse vertaling van het Nieuwe Testament
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Noord-Nederlandse vertaling van het Nieuwe Testament is rond 1390 ontstaan. De auteur is vrijwel zeker Johannes Scutken (overleden 23 januari 1423), een lekenbroeder die woonde in het klooster van de congregatie van Windesheim. Het is de meest gekopieerde Middelnederlandse vertaling van het Nieuwe Testament. Er zijn ongeveer 160 handschriften van deze vertaling bewaard gebleven. Het oudste handschrift dateert van 1391 en bevat het Nieuwe Testament zonder de evangeliën. Een handschrift uit 1399 omvat het volledige Nieuwe Testament.
De eerste gedrukte versies van deze vertaling dateren van 1477 en 1478. Er bleven echter handschriften gekopieerd worden tot in het begin van de zestiende eeuw. Handschriften en druk bestonden dus enige decennia naast elkaar. Er zijn in totaal 46 gedrukte versies van de vertaling bekend. Deze vertaling was in termen van oplage de meest succesvolle in de late middeleeuwen in Nederland.