Binnen de woordsoort van de telwoorden of numeralia in het Latijn kan men meerdere groepen onderscheiden :

• Hoofdtelwoorden (cardinalia), die een antwoord geven op de vraag 'hoeveel ?'
• Rangtelwoorden (ordinalia), die een antwoord geven op de vraag 'de hoeveelste ?'
• Verdelingsgetallen (distributia), die een antwoord geven op de vraag 'hoeveel telkens ?'
• Telbijwoorden (adverbia numeralia), die een antwoord geven op de vraag 'hoeveel keer ?'

Hoofdtelwoorden

De hoofdtelwoorden in het Latijn zijn gedeeltelijk onveranderlijk (van 4-10, de tientallen, 100 en 1000), gedeeltelijk zijn ze veranderlijk (ze kunnen dus m.a.w. verbogen worden) :

• Van 1 tot 3 hebben ze een eigen verbuiging, waarin elementen van de eerste en tweede klasse en van de voornaamwoordelijke verbuigingen vermengd zijn.
• De honderdtallen volgen de verbuiging van bonus.
• Het meervoud van mille (1000) richt zich vooral naar de onzijdige substantieven van de derde verbuiging.

Rangtelwoorden

De rangtelwoorden gedragen zich als adjectieven en volgen het paradigma) bonus.

Verdelingsgetallen

De verdelingsgetallen gedragen zich, net zoals de rangtelwoorden, eveneens als adjectieven. Ze worden vanaf 5 gekenmerkt door het suffix -(e)ni, ~ae, ~a. Ze volgen ook het paradigma bonus.

Verdelingsgetallen komen uitsluitend in meervoudsvorm voor. Zij geven dus aan dat een getal voor ieder van de genoemde personen of zaken geldt.

Telbijwoorden

De telbijwoorden gedragen zich als de gewone bijwoorden, en zijn bijgevolg onveranderlijk. Ze worden vanaf 5 gekenmerkt door het suffix -ies.