Numerus fixus
quotum op de instroom van studenten op een opleiding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een numerus fixus (Latijn: vastgesteld aantal) is de beperkte toelating van studenten tot een opleiding op basis van de verwachte maatschappelijke behoefte aan afgestudeerden in het betreffende vak. Bij een numerus clausus is de capaciteit van de opleiding de beperkende factor. Soms speelt ook een protectionistische reflex waarbij een beroepsgroep de instroom van nieuwe mensen (concurrenten) probeert in te perken.[1] Het is daarom niet altijd duidelijk wat de werkelijke reden voor de instelling van een numerus fixus is.
De studenten kunnen op verschillende manieren worden geselecteerd, zoals op basis van een toelatingsexamen of de eindexamencijfers, of een (gewogen) loting.