Onvergankelijkheid
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Onvergankelijkheid is een begrip dat in de Rooms-Katholieke Kerk en de Oosters-orthodoxe kerken wordt gebruikt wanneer een menselijk lichaam na overlijden jarenlang uitzonderlijk goed bewaard blijft, en dit niet verklaard kan worden door externe omstandigheden of menselijk ingrijpen. Onvergankelijkheid wordt gezien als een teken van goddelijke uitverkoring en speelde een rol bij zalig- en heiligverklaringen.
In sommige stromingen binnen het boeddhisme wordt onvergankelijkheid van een lichaam gezien als een teken van verlichting. In het boeddhisme worden er echter bewust stappen ondernomen - soms al voor het overlijden - om de kans te vergroten dat het lichaam niet zal vergaan.