Pareto-principe
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Pareto-principe, ook wel de 80-20-regel genoemd, is een economische regel die Vilfredo Pareto constateerde in zijn eerste paper "Cours d'économie politique" uit 1906[1]. Hij stelde vast dat 80% van de bezittingen in Italië in handen was van 20% van de Italiaanse bevolking. De bedrijfsadviseur Joseph Juran populariseerde deze term. Dit principe is ook nauw verbonden met de Pareto-efficiëntie.