Paulus Diaconus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Paulus Diaconus | ||||
|---|---|---|---|---|
Fictief portret van Paulus Diaconus zoals voorgesteld door een 10e-eeuwse manuscriptverlichting
| ||||
| Hoofdambt | Monnik | |||
| Religie | Rooms-Katholicisme | |||
| Plaats | Pavia | |||
| Orde | Benedictijnen | |||
| Gemeenschap | abdij van Monte Cassino | |||
| Bijnaam | Casinensis, Levita, Warnefrid | |||
| Geboortedatum | ca. 728 | |||
| Geboorteplaats | Friuli, Byzantijnse Rijk | |||
| Sterfdatum | 13 april, ca. 799/800 | |||
| Sterfplaats | Frosinone, Byzantijnse Rijk | |||
| Spiritueel ambt | ||||
| Periode | 782-tussen 796/799 | |||
| Ander ambt | Historicus, kroniekschrijver | |||
| Discipline | ||||
| Leer | Grammaticus | |||
| Onderzoek | Germaanse historie, geschiedenis van Rome, geschiedenis van de Longobarden | |||
| Bekend van | Historia Romana, Historia gentis Langobardorum | |||
| ||||
Paulus Diaconus (ook wel Casinensis, Levita, of Warnefrid genoemd c. 728 – 799/800) is een van de eerste 'Germaanse' historici. Hij was een Langobardische monnik die in Pavia studeerde onder leiding van Flavianus de grammaticus en waarschijnlijk secretaris werd van de Langobardische koning Desiderius. Hij onderwees diens dochter Adelperga. Hij behoorde aanvankelijk tot de 'rebellen' die zich onder Rodgaud van Friaul tegen de onderwerping door de Franken hadden verzet. De familiale landgoederen werden daarop geconfisceerd , zijn broer werd afgevoerd en gevangen gezet in Frankrijk, en Paul vluchtte naar Benevento aan het hof van Arichis II (die getrouwd was met zijn leerling Adalberga, de dochter van Desiderius. Jaren later zond hij Karel de Grote (die toen in Italië was) verzen met de smeekbede om zijn broer vrij te laten. Karel de Grote besliste daarop om zijn broer vrij te laten op voorwaarde dat Paul responded by freeing Paul’s brother but insisted that Paul become a member of his court at Aachen, where he took part in the Frankish king’s palace school, along with the scholars Alcuin and Einhard, meeting with the king for learned discussions..[1]
Contact met Karel de Grote
In 782 werd hij monnik in de abdij van Monte Cassino, bij de orde der Benedictijnen.
Hier leerde hij Karel de Grote kennen die onder de indruk was van zijn literaire capaciteiten, en hem uitnodigde tot zijn hof toe te treden.
Paulus ging in op de uitnodiging (als Longobardisch patriot zeer tegen zijn zin, en enkel omdat hij meende zo iets voor zijn broer te kunnen doen, die van zijn land verdreven en bestolen was ) en werd een van de drijvende krachten achter de Karolingische renaissance. Hij was aan de hofschool verbonden als leraar geschiedenis, maar lange tijd bracht hij door in Metz voor zijn opdracht om een chronologie van de bisschoppen van Metz op te stellen, en daardoor de heilige Arnulf (Karels stamvader) te verheerlijken.
In 787 keerde hij terug naar zijn geliefde Monte Cassino, nadat zijn broer werd begenadig en zijn bezitingen terugkreeg waar hij later overleed.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
