Peñón de Vélez de la Gomera
Spaans schiereiland dat door Marokko wordt opgeëist / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Peñón de Vélez de la Gomera (Arabisch: Djazirat Ghomara of Hajar Badis) is een van de Spaanse exclaves in Noord-Afrika, voor de kust van Marokko, die worden aangeduid met de term plazas de soberanía, samen met de kustenclaves Ceuta en Melilla, het eiland Peñón de Alhucemas, de Islas Chafarinas en het rotseiland Isla Perejil.
Eiland van Spanje | |||
---|---|---|---|
Locatie | |||
Land | Spanje | ||
Locatie | Middellandse Zee | ||
Coördinaten | 35° 10′ NB, 4° 18′ WL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 0,019 km² | ||
Detailkaart | |||
Foto's | |||
Peñón de Vélez de la Gomera, gezien vanuit de Marokkaanse kust | |||
|
Velez is de Spaanse vorm van Badis, een Berbers dorpje gelegen aan de Marokkaanse kust, recht tegenover het eiland. Gomera verwijst naar de Ghomaraberbers van de regio. Peñón de Vélez de la Gomera is 117 km ten zuidoosten van Ceuta gelegen. Het was ooit een eiland, maar in 1934 werd in een zware storm een enorme hoeveelheid zand opgestuwd in het korte kanaal tussen het eiland en het Afrikaanse continent, waardoor het kanaal werd omgevormd tot een tombolo en het eiland een schiereiland werd, dat sedertdien door een zandige landengte van 85 meter met Marokko is verbonden. Daardoor is het de kortste landsgrens ter wereld. Het heeft een oppervlakte van 1,9 hectare en een maximale hoogte van 87 meter boven zeeniveau.