Periapicaal abces
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een periapicaal abces of tandabces is een lokale opstapeling van etter na weefseldood (necrose).
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Een abces kan acuut (met pijn en zwelling gepaard gaand) of chronisch zijn. Sommige mensen lopen jaren rond met een chronisch abces zonder dit te merken.
Abcessen komen vaak voor bij tanden. Cariës en pulpadood veroorzaken ontstekingen, waardoor er weefsel rond de tanden wordt afgebroken en er zich een abces vormt. Door druk (via onder andere osmose) zal dit abces groter worden, verder bot afbreken en tot onder het periost komen, waar het tot een pijnlijke zwelling leidt. Dit is de fase van het subperiostaal abces. Hierna kan het abces ook het periost perforeren. De etter zoekt dan zijn weg naar het slijmvlies (submucosaal abces) of naar de huid (subcutaan abces). In ongunstige omstandigheden kan de etter langs hier zijn weg zoeken naar vitale organen (hersenen, carotis), wat tot dodelijk verloop kan leiden.[bron?]
Een gecombineerde aandoening, waarbij de etter verschillende ruimtes in de onderkaak opvult, is de angina van Ludwig. De etter kan de luchtpijp dichtdrukken en verstikkingsdood veroorzaken.