Periodieke onthouding
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Periodieke onthouding is een methode van anticonceptie gebaseerd op de menstruatiecyclus van de vrouw. Deze werkt door geslachtsgemeenschap tot de onvruchtbare periode van de vrouwelijke cyclus te beperken. De methodezekerheid van de meest gebruikte methode, de zogenaamde sympto-thermale methode, behoort tot de hoogste graad. De kans op een zwangerschap bij honderd echtparen die de methode correct gebruiken gedurende een jaar, de zogenaamde Pearl-index, ligt in onderzoeksetting rond de 0,5%. In de praktijk is het veel minder goed: 5 tot 20%.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Net zoals bij alle andere anticonceptiva is de methode minder betrouwbaar wanneer ze niet nauwkeurig wordt toegepast. Het is verder de enige vorm van contraceptie, die binnen het concept van verantwoord ouderschap, in bepaalde omstandigheden wordt toegestaan door de Rooms-Katholieke Kerk.
In zijn eenvoudigste vorm bestaat periodieke onthouding erin de dagen sinds het begin van de menstruatie te tellen om het begin van de vruchtbare periode in te schatten. Deze kalendermethode is relatief onbetrouwbaar (Pearl index 9).
Meer geavanceerde vormen zoals de sympto-thermale methode gebruiken drie andere aanwijzingen om de ovulatie nauwkeuriger te kunnen voorspellen:
- de lichaamstemperatuur van de vrouw,
- het al dan niet aanwezig zijn van (vruchtbaar) slijm in de vagina van de vrouw en
- de stand van de baarmoedermond.
Globaal gezien wordt periodieke onthouding in België en Nederland veel minder gebruikt dan bepaalde andere methoden zoals de anticonceptiepil.