Peripteros
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een peripteros (Oudgrieks: περίπτερος) is een Griekse tempel waarbij de cella - centrale ruimten omgeven door muren van de tempel - geheel omgeven is door één rij vrijstaande zuilen. Dit konden Ionische, Dorische of Korinthische zuilen zijn.
De peripteros ontstond in Korinthe (700-675 v.Chr.), mogelijk als uitbreiding van de voorhal. Hij omgaf de naos en pronaos van een Griekse tempel. Vrijwel alle Griekse tempels zijn peripterale tempels.
Voorbeelden van een peripteros zijn:
- het Parthenon in Athene
- de Apollo-tempel van Korinthe
Architectonische aspecten Griekse tempelbouw
Oud-Griekse bouworden: | Dorische orde · Ionische orde · Korinthische orde |
Tempelvormen: | amfiprostylos · antentempel · dipteros · dubbele antentempel · peripteros · prostylos · pseudoperipteros · pseudodipteros · tholos · monopteros |
Ruimten in tempel: | adyton · naos · opisthodomos · pronaos · prostylon |
Onderdelen van hoofdgestel: | akroterion · antefix · architraaf · cimaas · fries · fronton · geison · guttae · kroonlijst · metope · mutulus · regula · taenia · tandlijst · triglief |
Onderdelen van zuil: | abacus · acanthusbladeren · atlant · basement · cannelure · cymatium · echinus · kapiteel · kariatide · propyleeën · scotia · torus · voluut |
Onderdelen van fundering: | euthynteria · krepis · stereobaat · stylobaat |